نقد مبانی مدعیان تناقض در آیات علمی
حسین آقایارلو
1396,
کنگره بین المللی قرآن و علوم انسانی/ جامعه المصطفی العالمیه قم,
یکی از مباحث مهم در علوم قرآن، بحث اعجاز قرآن است. از وجوه اعجاز قرآن که از ابتدای نزول قرآن تاکنون مورد توجّه قرآن پژوهان قرار گرفته، اعجاز آن در پیراستگی از اختلاف و تناقض است. خود قرآن نیز هر گونه اختلاف و عدم انسجام را از خود  نفی کرده است. با این حال در طول تاریخ برخی افراد مدعی تناقض درباره قرآن بوده&zwnjاند، تناقض، به معنای اختلاف دو قضیه به طوری که خود به خود از صدق هر یک از آن دو کذب دیگری لازم آید و از کذب هر یک صدق دیگری لازم آید، آیات قرآن را در شرایطی قرار می دهد که با یکدیگر اختلاف داشته باشند و یکدیگر را نفی کنند. در نتیجه مسأله وحیانی بودن قرآن زیر سؤال می رود. این برداشت، بر اساس پيش&zwnjفرض نادرست مبتنی است، كه هر متني در معرض تناقض و اشتباه است.  از عواملی که  موجب توهّم اختلاف و تناقض در میان آیات علمی قرآن شده، بی&zwnjتوجّهی به شرایط تناقض  و عدم فراهم آوردن مقدمات و دانش های علمی جهت فهم و تفسیر آیات قرآن می باشد. لذا شناخت مدعیان تناقض و پاسخ گویی  به آن ها  مبتنی بر این است که، بر مبانی آن ها آگاهی داشته باشیم  و مورد نقد و بررسی قرار دهیم. مقاله حاضر مبانی مدعیان تناقض در آیات قرآن را  مورد نقد و بررسی قرار داده است. روش تحقیق در این پژوهش، مطالعه ی کتابخانه&zwnjای و رویکرد آن، تحلیلی، انتقادی است که  با اتخاذ و بکارگیری روش های صحیح در راه فهم آیات و با تدبّر و تفکر در این کلام الهی واهی بودن ادعای آنان ثابت می گردد