توسعۀ معماری پایدار با فنّ آوری نانوتکنولوژی

حضور فنآوری نانو درمعماری، دنبالهای ازمفاهیم "معماری ارگانیک" است که " فرانک لوید رایت"، آن را بر اساس خلق ساختارهایی در سازگاری با طبیعت پایه گذاری کرد. این مفهوم درمعماری معاصر، با نام نانوتکنولوژی در قالب معماری پایدار ظهور پیدا کرده است. این تکنولوژی میتواند دربسیاری ازفرآیندهای ساخت و طراحی به کاربرده شود. این مشخصات منحصربفرد، قادر هستند که مشکلات کنونی در ساختمان سازی را حلّ کرده و درفرآیند ساخت، تغییراتی را به وجود آورند. مسائل زیست محیطی و تولید مصالح نوین و هوشمند، امروزه از بحث برانگیزترین موضوعات درمعماری است و نظریّات گوناگونی دراین زمینه ارائه شده است. یک ساختمان هوشمند نه تنها باید به مشکلات افراد پاسخگو باشد، بلکه باید زمانی را برای آرامش و آسایش آنها فراهم کند. به عبارت دیگر ساختمان قسمتی از بشر است و نه درمقابل آن. درعین حال که یک ساختمان از سیستمهای پیشرفته و هماهنگ با شرایط طبیعی تنظیم و کنترل میگردد، باید شاخص زیبایی شناسی درجهت آسایش بهرهبرداران را نیز فراهم کند. طراحی و بهکارگیری روشهای مناسب، استفاده ازمواد و مصالح نوین و سیستمهای پیشرفته ساختمانی، به اهداف زیست محیطی کمک میکنند