بررسی آنتروپی درهم تنیدگی در مدل نوسانگر هماهنگ کوانتومی جفت شده

نقش قطعی و مهم درهم تنیدگی در مطالعه سیستم های کوانتومی بس­ذره­ای، آن را به موضوعی ویژه برای تحقیقات متعدد اخیر تبدیل کرده است. معیارهای درهم­تنیدگی مختلفی توسط محققان برای محاسبه میزان درهم­تنیدگی بین بخش&zwnjهای یک سیستم معرفی و استفاده شده است. برخی از این معیارهای درهم­تنیدگی، میزان درهم­تنیدگی بین دو قسمت از سیستم را مشخص می­کنند و آنتروپی درهم­تنیدگی یکی از آن­هاست. آنتروپی درهم­تنیدگی آنتروپی فون نویمان ماتریس چگالی کاهش یافته سیستم است که در سیستم­های مختلف بوزونی و فرمیونی مورد مطالعه قرار گرفته است. یکی از مدل­هایی که آنتروپی درهم­تنیدگی برای آن بررسی شده است، مدل نوسانگر هماهنگ کوانتومی جفت شده است. اهمیت این مدل به دلیل حالت پایه هامیلتونی آن است. حالت پایه هامیلتونی نوسانگر هماهنگ کوانتومی جفت شده، یک حالت گاوسی است و می توان فرآیندهای اطلاعات کوانتومی مانند تله پورت کوانتومی، رمزنگاری کوانتومی و محاسبات کوانتومی را با موفقیت تجربی زیادی با استفاده از حالت های گاوسی پیاده سازی کرد. در این پایان­نامه، روش محاسبه آنتروپی درهم­تنیدگی برای حالت پایه هامیلتونی نوسانگر هماهنگ کوانتومی جفت شده توضیح داده می­شود. سپس، خواص آنتروپی درهم­تنیدگی با توجه به افزایش تعداد نوسانگرها در برخی از انواع تقسیم­بندی­ها برای برخی از گراف&zwnjهای معروف، از جمله گراف کامل، گراف ستاره، گراف خطی و گراف دوری بررسی می&zwnjشود. سپس آنتروپی درهم­تنیدگی با توجه به تمام انواع تقسیم­بندی های ممکن در گراف­های ذکر شده بررسی می شود.

پایان نامه کارشناسی ارشد، با راهنمایی فقیهه اقبالی فام