بررسي رفتار سازه‌هاي فضاكار چليكي بر اثر انفجار

با توجه به افزایش روزافزون حملات تروریستی در سراسر دنیا، طراحی سازه&zwnjها در مقابل بارهای ناشی از انفجار در حوزۀ پدافند غیرعامل، مورد توجه ویژه&zwnjای قرارگرفته است. با توجه به سبکی وزن سازه&zwnjهای فضاکار، به نظر می&zwnjرسد که این نوع سازه مقاومت کمی در برابر بارهای انفجاری داشته باشد. در این مقاله رفتار سازه&zwnjهای فضاکار چلیکی، تحت اثر بارگذاری انفجاری مورد بررسی قرار می&zwnjگیرد. نسبت&zwnjهای خیز به دهانه، 11/0، 3/0 و 51/0 در نظر گرفته شده که طول، دهانه و ارتفاع همه آن&zwnjها به ترتیب، 52، 30 و 1/1 متر است. بارگذاری از نوع متقارن بوده و شرایط تکیه&zwnjگاهی از نوع مفصلی برای گره&zwnjهای در امتداد طولی و از نوع غلتکی برای گره&zwnjهای روی دو قوس انتهایی لایه پایین، فرض گردیده است. تحلیل و طراحی اولیۀ سازه به صورت استاتیکی انجام شده است. در تحلیل دینامیکی، برای مدل&zwnjسازی بار انفجار، دو پارامتر شامل وزن مادۀ منفجره و فاصله از مرکز انفجار مورد بررسی قرارگرفته و نتایج بدست آمده، با یکدیگر مقایسه شده&zwnjاند. برای مدل&zwnjسازی و تحلیل از نرم&zwnjافزار Formian V.2.2 و نرم&zwnjافزار المان محدود 1-ABAQUS/CAE V.6.13  استفاده شده است.

 امروزه با پیشرفت علوم و تکنولوژی، نیازها و خواسته&zwnjهای جدیدی در زمینۀ مهندسی سازه اتفاق افتاده است. عامل زمان در ساخت سازه&zwnjها، اهمیتی دوچندان یافته و این امر، گرایش به سازه&zwnjهای پیش ساخته را افزایش داده است. هم چنین با افزایش جمعیت در دنیا، علاقه به داشتن فضاهای بزرگ بدون حضور ستون&zwnjهای میانی، خواهان بسیاری پیداکرده است. از اوایل قرن حاضر، تعدادی از متخصصین، جذب قابلیت&zwnjهای منحصر به فرد سازه&zwnjهای فضاکار گشته و پاسخ بسیاری از نیازهای جدید را در این سازه&zwnjها جسته&zwnjاند و البته به نتایج بسیار مثبتی نیز دست یافته&zwnjاند. سازه&zwnjهای فضاکار، به آن دسته از سازه&zwnjها اطلاق می&zwnjشوند که اصولاً، دارای رفتار و عملکرد مسلّط سه بعدی می&zwnjباشند، به طوری که اثر هیچ یک از سه بعد، در رفتار سازه تحت تأثیر نیروهای وارده، قابل صرف نظرکردن نیست. طراحی سازه&zwnjها در برابر انفجار، چندی است که توجه کارشناسان و مهندسان ساختمان را به خود جلب نموده است. درگذشته به خصوص پس از جنگ جهانی دوم، مطالعات پراکنده&zwnjای دراین باره انجام شد، ولی تمرکز این مطالعات، بیش&zwnjتر بر روی سازه&zwnjهای نظامی و خاصّ بود به گونه&zwnjای که کمتر به ساختمان&zwnjهای متعارف پرداخته می&zwnjشد. تاکنون درباره رفتار سازه&zwnjهای فضاکار در برابر بارهای دینامیکی همچون بار زلزله و باد، تحقیقات زیادی انجام گرفته، ولی با توجه به این که بررسی مبحث انفجار بر روی سازه&zwnjها از اهمیّت ویژه&zwnjای برخوردار است که این مورد، روی این سازه&zwnjها، مورد ارزیابی قرار نگرفته و عدم طراحی سازه&zwnjها در برابر بار انفجار، موجب خسارت&zwnjهای جانی و مالی جبران&zwnjناپذیری می&zwnjگردد، تصمیم گرفته شد این بارگذاری بر سازه&zwnjهای فضاکار چلیکی اعمال شود و نتایجی که از آن به دست خواهد آمد را، به عنوان یک پیشنهاد و کار علمی در قالب این تحقیق، به مهندسین و علاقه&zwnjمندان این عرصه ارائه نمود، که در آینده مورداستفاده قرار گیرد.